بهترین نژاد زنبور عسل کدام است؟

نژاد زنبورعسل شبیه به نژاد سگ است. زنبورهای عسل  دارای نام هایی مانند ایتالیایی ، روسی ،  Cordovan یا Buckfast یا karnika  هستند. به عنوان یک زنبوردار گزینه های زیادی در انتخاب نژادها دارید که با گذشت زمان، کسب تجربه و همچنین بسته به شرایط کاری و ابزارآلات و شرایط آب و هوایی تصمیم می گیرید که کدام را انتخاب کنید.در این مطلب در مورد انتخاب بهترین نژاد زنبور عسل صحبت می کنیم.

تفاوت های انواع نژاد زنبورعسل

خوب است بدانیم که تفاوت نژادهای زنبورعسل چه هستند. برای دانستن این موضوع در ادامه مطلب با ما باشید.

همه زنبورهای عسل دارای صفات مشابهی هستند و بنابراین در یک جنس و گونه طبقه بندی می شوند. تفاوت هایی که در زیر  مجموعه انها  رخ می دهد همان چیزی است که منجر به نژادهای زنبورهای عسل می شود.

ویژگی هایی که در بین نژادهای مختلف زنبورهای عسل متفاوت است، ظریف هستند؛ اما همین تفاوت ها می توانند باعث موفقیت یا شکست کندو شما شوند. قبل از انتخاب نژاد زنبور عسل مورد نظر باید سوال های زیر جواب بیابید .

• چقدرمطیع هستند و چقدر آرامش دارند؟
• ازدحام و افزایش کلنی چقدر طول می کشد؟
• تمایل به بچه دهی در اوایل  سال دارند یا خیر؟
• نسب به شرایط آب هوای منطقه شما سازگار هستند یا خیر؟
• مقاومت در برابر بیماری ها به چه صورت است؟
• عسل آور هستند یا خیر؟
• راندمان تولید بره موم چقدر است؟
• توانایی مقابله با هوای سرد و گرم را دارند یا خیر؟

بررسی انواع نژاد زنبورعسل

برای کسی که حرفه ای است،  تشخیص انواع مختلف زنبورها بر اساس خصوصیات ظاهری آنها چندان دشوار نیست. بیایید برخی از نژادهای معروف را بررسی و آنالیز کنیم:

نوع اول: نژاد ایتالیایی

زنبورهای کارگر ایتالیایی رنگ روشن دارند؛ در حالی که ملکه کمی تیره ‌تر است و همین امر باعث می‌شود مکان یابی او آسان باشد. زنبورهای کارگر نیز نوارهای متناوب روی شکم خود دارند.

زنبورهای ایتالیایی که در اصل از شبه جزیره آپنین ایتالیا بودند، در سال 1859 به آمریکا معرفی شدند و به سرعت جایگزین زنبورهای سیاه یا آلمانی اولیه شدند. این زنبورها توسط اولین استعمار گران به آن منطقه آورده شده بودند.

مشخصات نژاد ایتالیایی

زنبورهای ایتالیایی محبوب ترین زنبورها در آمریکای شمالی هستند. آنها به دلیل آرام و مطیع بودن، بهترین  عسل  آور و معروف هستند. این زنبورها معمولاً در جنوب پرورش می یابند و در آب و هوای سردتر دچار مشکل می شوند؛ زیرا برای جبران عدم تشکیل یک خوشه محکم مانند سایر انواع زنبور عسل، نیاز به مصرف غذای اضافی دارند.

زنبورهای ایتالیایی در مصرف زمستانه عسل و همچنین تولید عسل قوی هستند و در تمیز نگه داشتن کندوی خود بسیار خوب عمل می کنند.

از سوی دیگر، زنبورهای ایتالیایی تمایل به بچه دهی دارند و حس جهت یابی  آنها به اندازه زنبورهای دیگر قوی نیست، بنابراین ممکن است از یک کلنی به کلنی دیگر بیایند و اغلب غارت شوند که این مسئله می تواند به گسترش بیماری ها بین کلنی ها منجر شود.

زنبور عسل کردوان بعنوان نوعی زنبور ایتالیایی

زنبورهای کردوان زیر مجموعه ای از زنبورهای ایتالیایی هستند و فقط  رنگ زرد آنها بیشتراست یا به عبارتی زرد تر هستند.  می توانیم به جرات بگوییم تمامی خصوصیات نژاد ایتالیایی را به ارث برده اند.  تفاوتی که با این پسرعموهای خود دارند این است که آرام تر و مطیع تر هستند و احتمال غارت در آنها نسبت به سایر نژاد ایتالیایی کمی کمتر است.

مشخص نیست چه چیزی باعث شد که زنبورهای کردوان از گونه های ایتالیایی دور شوند و به یک نژاد مجزا  تبدیل شوند. در تئوری، این مسئله ممکن است برای هر یک از انواع مختلف زنبور عسل اتفاق بیفتد، اما تاکنون در آمریکا فقط در مورد زنبورهای ایتالیایی مشاهده شده است.

نوع دوم: نژاد کارنیکا

زنبورهای کارنیکا تیره هستند و لکه ها یا نوارهای قهوه ای روی شکمهایشان دارند. آنها کمی کوچکتر از سایر نژادهای زنبور عسل هستند، اما به نظر نمی رسد که این موضوع تاثیری روی توانایی آنها در جستجوی گیاهان شهد زا و گرده زا و بازگرداندن ذخایر گرده و شهد به کندو داشته باشد.

زنبورهای  نژاد کارنیکا از مناطق آلپ اتریش، یوگسلاوی و دره دانوب می آیند. آنها را می توان در بسیاری از اروپای شرقی از جمله مجارستان، کرواسی و بوسنی و هرزگوین  و بخصوص آلمان یافت.

زنبورهای کارنیکا فوق العاده آرام هستند و کار کردن با آنها آسان است. با توجه به منطقه منشأ آنها، این زنبورها در روزهای سرد و مرطوب بیشتر از سایر نژاد ها، در جست  وجوی گلها پرواز می کنند و جزو بهترین ها برای زمستان گذرانی هستند.

علاوه بر این، آنها بره موم بسیار کمی تولید می کنند و در بهار جمعیت  خود را به سرعت افزایش می دهند. زنبورهای کارنیکا همچنین در رسیدگی به کمبودها ماهر هستند و به سرعت تولید نوزاد را بر اساس در دسترس بودن غذا تنظیم می کنند.

آنها نسبت به نژاد ایتالیایی وهمچنین کردوان بیشتر افزایش جمعیت دارند  بنابراین مهم است که مطمئن شوید که فضای زیادی برای تخم ریزی و ذخیره گرده و شهد  دارند.

وقتی صحبت از بیماری ها و آفات کندو به میان می آید ، زنبورهای کارنیکا  کاملاً قادر به دفع انگل ها هستند و در برابر برخی بیماری ها مقاومت خوبی از خود نشان میدهند.

دو نکته مهم درباره نژاد کارنیکا

1. نکته ای که خیلی مهم است، این است که نژاد کارنیکا را باید داخل کندوهای کف باز استاندارد پرورش داد زیرا این کار راندمان تولید و مقاومت در برابر بیماری ها را چندین برابر می کند.
2. میزان تولید عسل در نژاد کارنیکا از نژاد کردوان بیشتر است. اگر یک کلنی نژاد کارنیکا با درصد خلوص بالای ۷۰ درصد و عاری از بیمارها در یک مرتع خوب مستقر کنیم حداقل محصولی که برداشت خواهیم کرد ۵۰ کیلو عسل است.

در این مطلب درباره انواع نژاد زنبور عسل صحبت کردیم. امیدواریم این اطلاعات برای شما مفید واقع شود و بتواند در انتخاب بهتر به شما کمک کند. از همراهی شما سپاسگزاریم.